σκίδνημι

Α

(δ. τ. τού σκεδάννυμι)

1. διασκορπίζω

2. μέσ. σκίδναμαι

α) (για συγκεντρωμένο πλήθος) διασκορπίζομαι, διαλύομαι («σκίδνασθ' ἐπὶ ἔργα ἕκαστος», Ομ. Ιλ.)

β) (για οσμή) διαχέομαι, διαδίδομαι («εὐωδία ἐκ πηγῆς σκιδναμένη», Πλούτ.)

γ) (για την κόρη τού οφθαλμού) διαστέλλομαι

δ) (για τον εισπνεόμενο αέρα) εξαπλώνομαι σε όλο το αναπνευστικό σύστημα

3. φρ. α) «ἅμα ἡλίῳ σκιδναμένῳ» — αμέσως μετά την ανατολή τού Ηλίου

β) «σκιδναμένης Δήμητρος» — κατά την εποχή τής σποράς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο αθέματος ενεστ. σκίδ-νη-μι έχει σχηματιστεί με ενεστ. επίθημα -νη-μι (πρβλ. δάμ-νη-μι) από τη μηδενισμένη βαθμίδα τής ρίζας τού σκεδάννυμι* με φωνήεν στήριξης -ι- (πρβλ. κίρ-νημι, πίτ-νημι)].